این روش از بازرسی جوش فقط در اجسامی که قابل مغناطیس شدن هستند مانند فولاد و آهن کاربرد دارد و ترک ، شکاف و ناپیوستگی سطحی آنها را مشخص میکند و هدف آن پیدا کردن عیوب سطحی جوش و منطقه متاثر از حرارت (H.A.Z) و عیوب زیر سطحی شامل ترکها (CRACK) و سوراخهای کرمی (WORM HOLES)) راه یافته به سطح جوش و در نزدیکی سطح میباشد. لذا حداکثر حساسیت تست در سطح قطعات بوده و با افزایش عمق عیوب به مراتب از حساسیت تست کاسته می شود .
چگونگی تشخیص عیوب در روش ذرات مغناطیسی بدین ترتیب است که در این روش یک جریان الکتریکی بسیار قوی که تولید کننده میدان مغناطیسی باشد به منطقه جوش اعمال میشود. در اثر این عمل قطعه خاصیت آهن ربایی پیدا میکند. پس از آن ذرات و پودر های ریز فلزی روی سطح پاشیده میشود. این ذرات در اطراف عیوب تجمع میکنند. بدین ترتیب مکان عیب شناسایی میشود.
فاکتورهایی از قبیل جهت و قدرت میدان مغناطیسی ، خواص مغناطیسی قطعه ، محل و جهت قرارگیری ناپیوستگی ها و نوع پودر مغناطیسی اعمال شده تأثیر بسزایی بر تشکیل و تجمع پودر مغناطیسی در محل نشتی میدان و از این رو تعیین نوع و محل دقیق ناپیوستگی با این روش خواهد داشت .
۱. ابتدا سطح مورد بازرسی را تمیز نمائید.
۲. سطح فلز جوش و اطراف انرا با یک رنگ سفید به صورت کامل میپوشانیم .
۳. در این مرحله میدان مغناطیسی تولید شده را به صورت عمودی یا موازی در دو طرف فلز جوش قرار میدهیم.
در حالت عمود عیوب یا ترکهای طولی و در حالت موازی عیوب یا ترکهای عرضی قابل رویت است.
۴. همزمان با برقراری میدان مغناطیسی ذرات آهن بسیار ریز ترجیحاّ مخلوط در مایع (سوسپانسیون) را روی سطح مورد تست اسپری می کنیم .
به دلیل شکست میدان در مواضع معیوب در آن مناطق میدان تقویت شود و ذرلت آهن به سمت آن منطقه جنب میگردند و بصورت یک نقطه یا خط تیره قابل رویت میباشند.